– przygotowanie do nauki czytania i pisania poprzez układanie wyrazów z sylab i pisanie po śladzie,
– doskonalenie umiejętności uważnego słuchania,
– bogacenie wiadomości i doskonalenie umiejętności wypowiadania się całymi zdaniami na określony temat,
– rozwijanie wyobraźni i twórczej aktywności dziecka.
1. Przygotowanie do nauki czytania i pisania – układanie i odczytywanie wyrazów z sylab.
(KP 4 s.48 – 49)
Link w scenariuszu z dn. 14.04.2020r.
2. Wypowiedzi dzieci na temat opowiadania U. Piotrowskiej „Kto nie śpi w nocy”.
Kto nie śpi w nocy?
Trampolinek dowiedział się, że są takie zwierzęta, które lubią noc. I koniecznie chciał któreś z nich spotkać.
– Dzisiaj nie pójdę spać! – postanowił.
Przygotował kanapki, termos z ciepłą herbatą, kocyk oraz latarkę i poszedł do przedszkolnego ogródka.
Usiadł na ławce pod drzewem, otulił się kocem i czekał.
Najpierw podziwiał księżyc, który wyglądał jak pyszny rogalik, potem obserwował gwiazdy, a one migotały i migotały.
– O! – zawołał. – Znalazłem Wielki Wóz na niebie.
– Hu, hu, któż to w nocy hałasuje, hu, hu? – odezwał się jakiś pohukujący głos.
Trampolinka tak wystraszyło to pohukiwanie, że aż podskoczył i schował się pod ławkę.
– Przepraszam, hej hop, a kto pyta?
I wtedy na ziemię sfrunął duży ptak. Trampolinek zobaczył wpatrzone w siebie wielkie oczy, okrągłą, ruchliwą głowę i domyślił się, że stanęła przed nim sowa.
– Czy nie powinieneś teraz spać, Trampolinku, hu, hu? – zapytała, pomagając mu wyjść spod ławki. –
Słyszałam cię daleko, daleko stąd.
– Naprawdę? – zdziwił się Trampolinek.
– Naprawdę. Mam bardzo dobry słuch. Słyszę nawet najmniejszy szmer.
– A ja w ogóle nie słyszałem, jak pani przyleciała.
Sowa rozejrzała się uważnie dookoła, żeby sprawdzić, czy nikogo obcego nie ma w pobliżu, i powiedziała:
– Zdradzę ci pewien sekret. Moje pióra są otoczone puchem i dzięki niemu nie słychać, jak frunę, hu, hu.
– Też chciałbym poruszać się tak cichutko – westchnął Trampolinek.
Zrobił ostrożnie kilka kroków, a tu zaskrzypiała podeszwa w buciku, a tu zaszeleściło ubranko, a tu potrącił kamyk.
Zrobiło mu się z tego powodu bardzo smutno.
– Nie martw się, Trampolinku – pocieszała go sowa. – Latam bezszelestnie, ale nie potrafię skakać na trampolinie, tak jak ty, hu, hu. I odleciała, a Trampolinek znowu został sam. Zjadł wszystkie kanapki i wypił herbatę. Trochę mu się nudziło, więc włączył latarkę i kierował światło raz na drzewo, raz na trampolinę, raz na huśtawki. I gdy tak bawił się latarką, przyleciały ćmy.
– Jejku, jejku! – wołały – Jakie zaczarowane światełko!
Przysiadły na latarce, rozłożyły skrzydełka na boki i plotkowały jak nakręcone. A jedna połaskotała Trampolinka skrzydełkiem w policzek i wyszeptała do ucha: Opowiem ci tylko tyle:ćmy są to nocne motyle, do światła pędzą jak strzały, więc zgaś latarkę, mój mały.
Nagle latarka sama zaczęła gasnąć i odleciały, a księżyc pokazywał im drogę.
– Och, nie mam już światła. Teraz trudno będzie wrócić do sali.
– Nic się nie martw, łaaa – usłyszał nagle swojego przyjaciela, pluszowego Tygryska. – Przyszedłem po ciebie, bo też dobrze widzę w nocy.
– Hej hop, Tygrysku – zdumiał się Trampolinek. – Nie słyszałem, jak nadchodzisz.
– Bo potrafię skradać się bez szelestu, łaaa – zaryczał z dumą Tygrysek.
– Ale głos masz bardzo, bardzo donośny – pokiwał głową Trampolinek.
I poszli do przedszkola. W sali było cichutko, tylko Zajączek pochrapywał. Ciekawe, czy sowa to słyszała?
Pytania do dzieci:
* Kto jest bohaterem tego opowiadania?
* Dlaczego Trampolinek wyszedł nocą do przedszkolnego ogródka?
* Co zobaczył Trampolinek na niebie?
* Jakie zwierzęta spotkał Trampolinek?
* Dlaczego Trampolinek nie słyszał nadlatującej sowy?
* Czego dowiedziałeś/dowiedziałaś się o ćmach?
* Czy znasz jeszcze jakieś zwierzęta, które są aktywne w nocy?
3. Wykonanie ilustracji do opowiadania „Kto nie śpi w nocy”.
4. Zabawa dydaktyczna „Sowa, ćma i tygrys”.
(należy wcześniej przygotować wspólnie z dzieckiem obrazki przedstawiające: sowę, ćmę i tygrysa; można je narysować samodzielnie z dzieckiem lub wydrukować i wyciąć )
– dziecko układa podpisy pod obrazkami,
– odczytuje wyrazy, dzieli je na sylaby, wskazuje pierwsze i ostatnie głoski w wyrazach,
– układa zdania z tymi wyrazami.
5. Zabawa ruchowa „Sowy i ćmy”.
Do tej zabawy możemy zaangażować rodzeństwo, mamę, tatę oraz pozostałych domowników i ustalamy wspólnie reguły i podział ról.
Przygotowujemy dwa dowolne przedmioty, które wydają jakieś dźwięki (np. łyżeczki, pokrywki, klocki).
Ustalamy, że przy dźwięku pierwszego przedmiotu sowa rozkłada szeroko ręce- czyli skrzydła i lata, natomiast ćma- przykuca, kiedy usłyszymy dźwięk drugiego przedmiotu, ćma- lata, a sowa- przykuca i śpi.
6. Słuchanie muzyki klasycznej – utwór „Taniec kurcząt w skorupkach” M. Musorgskiego.
https://www.youtube.com/watch?v=e2ziz9Z6G84
Po wysłuchaniu nagrania zadajemy dziecku pytania na temat utworu (czy jest wesoły, smutny, szybki czy wolny, oraz o czym myślało gdy go słuchało itp.).
Jeszcze raz włączamy nagranie, a dziecko ma za zadanie naśladować poruszające się kurczątka, co jakiś czas zatrzymujemy nagranie, a dziecko wówczas stoi w bezruchu. Zabawę można powtórzyć kilka razy. Do tej zabawy możemy wykorzystać gotowe nagranie.