„Nie wolno!”- słuchanie wiersza J. Koczanowskiej.
Nawet małe dziecko dobrze o tym wie,
kto to jest znajomy, a kto obcym jest.
Ze znajomym można bawić się, rozmawiać,
ale gdy ktoś obcy, to trzeba uważać!
Nie wolno zaufać, nawet gdy ktoś mówi,
że zna mamę, tatę i bardzo nas lubi.
Nie wolno przyjmować słodyczy, podarków
lub iść z nieznajomym na spacer do parku.
Rozmowa na temat wiersza.
-Czy powinniśmy rozmawiać z nieznajomymi?
-Czy odchodzimy z nieznajomym z podwórka, jeżeli kusi nas, obiecując zabawkę albo pobawienie się z pieskiem?
– Co robimy, gdy spotkamy taka osobę?
-Dlaczego nie powinniśmy odchodzić z nieznajomymi, nie rozmawiać z nimi?
Wyjaśniamy, że są osoby które krzywdzą dzieci, sprawiają im ból, a nawet mogą je porwać. Gdy dzieci spotkają taka osobę, powinny o tym powiedzieć rodzicom i nauczycielom.
Ćwiczenia różnych sposobów chodzenia: na palcach, piętach, zewnętrznych stronach stóp, krokiem marszowym.
Samodzielne rysowanie szlaczków.
„Na podwórku” –zabawa z wykorzystaniem rymowanki.
Stajemy naprzeciwko mamy/taty i uderzamy raz w swoje dłonie, raz w dłonie partnera, mówiąc za rymowankę( jedno słowo to jedno uderzenie).
Podwórko to miejsce, które znamy,
Podwórko to miejsce, które kochamy.
Ale pamiętać musi każdy z nas,
żeby bezpiecznie tam spędzać czas.
Opowiadanie historyjek. Zwrócenie uwagi na wzajemną pomoc, którą niosą sobie dzieci. Wypowiedzi dzieci na temat ich zachowań na podwórku, ulubionych zabaw.
Rysowanie siebie bawiącego się na podwórku- praca plastyczna.
Życzymy udanej zabawy