Ogólne cele dydaktyczno-wychowawcze:
Rozwijanie czynnego słownika dziecka.
Rozwijanie koncentracji uwagi i szybkości reakcji w zabawach ruchowych.
Rozwijanie koordynacji słuchowo-ruchowo-wzrokowej, pamięci ruchowej.
Rozwijanie pamięci wzrokowej.
Rozwijanie analizy i syntezy słuchowej głoskowej, dzielenie wyrazów na głoski.
Rozwijanie umiejętności poprawnego przeliczania, porządkowania, porównywania liczebności.
Wdrażanie do wydzielania części wspólnej zbiorów.
Rozwijanie umiejętności dodawania na zbiorach.
Kształtowanie odporności na porażki poprzez wprowadzanie do zabaw elementów rywalizacji.
Wykonywanie poleceń według instrukcji słownej lub obrazkowej.
Rozwijanie umiejętności improwizowania.
Rozwijanie umiejętności twórczych podczas rysowania i malowania.
Kształtowanie umiejętności planowania kolejnych etapów pracy.
Rozwijanie sprawności grafomotorycznej ręki wiodącej.
Wdrażanie do rozumienia następstw czasowych podczas układania sekwencji czasowych; posługiwanie się pojęciami: najpierw, potem, na końcu.
Kształtowanie umiejętności całościowego czytania wyrazów: nuta, smok, robot.
Kształtowanie umiejętności analizy i syntezy słuchowej wyrazów, wysłuchiwania głoski n, s, r w wyrazach.
Rozwijanie umiejętności współdziałania w małym zespole.
Dawanie możliwości swobodnego wypowiadania się słowem, ruchem, rysunkiem oraz zachęcanie do uzasadniania swojego zdania w swobodnych rozmowach.
Zachęcanie do prezentowania siebie, swoich upodobań oraz osiągnięć przed grupą, przezwyciężanie nieśmiałości.
PIOSENKA MIESIĄCA
Magiczne miejsce
- Teatr to jest widownia i scena.
Niby nic magicznego w tym nie ma,
aż do chwili, gdy nagle na scenie
dziwne zacznie się przedstawienie.
Ref. Bo w teatrze, w teatrze, w teatrze,
czarodziejskie jest to, na co patrzę.
Gdy się tylko podnosi kurtyna,
to od razu czar działać zaczyna.
Ref. Bo w teatrze, w teatrze, w teatrze…
- Każda bajka się staje prawdziwa
Gaśnie światło i scena ożywa.
Wszystko może się zdarzyć na scenie
Działa czar, póki trwa przedstawienie.
Ref. Bo w teatrze, w teatrze, w teatrze…
- Teatr gra. Każdy ma czego szuka.
A to wszystko nazywa się sztuka.
Gdy dorosnę, to może tu wrócę,
żeby zagrać na scenie w tej sztuce.
Ref. Bo w teatrze, w teatrze, w teatrze…
WIERSZ MIESIĄCA
Teatr Ewa Skarżyńska
Gaśnie światło
bardzo powoli.
Budzi śpiące
w kątach reflektory.
A kurtynę,
miękką jak aksamit,
– niby grzywkę –
z oczu nam odgarnia
czyjaś ręka
cicha, niewidzialna.
I muzyka
wokół nas zakwita,
choć nie widać żadnego muzyka.
Światłem, gwarem
wypełnia się scena.
To początek
Wielkiego Patrzenia.