APEL PRZEDSZKOLAKA
MAMUSIU, TATUSIU…
PRZEPRASZAM
– czasem jestem nie do zniesienia, ale w ten sposób chcę Wam powiedzieć, że jestem…
– zadaje mnóstwo pytań, w ten sposób uczę się świata…
– chcę wszystko wciąż robić sam, to pozwala mi uczyć się samodzielności…
– często myślę wyłącznie o sobie – płaczę, krzyczę, ale tak bardzo potrzebuje Waszej uwagi.
PROSZĘ
– mówcie do mnie spokojnie, żebym też mógł tak mówić do innych…
– bądźcie dla mnie przykładem, to może i ja kiedyś będę dla kogoś…
– przeproście mnie, jeśli uczynicie coś złego, ja też nauczę się przepraszać…
– mówcie, że mnie kochacie, żebym i ja kiedyś mógł to komuś wyznać…
– pamiętajcie, że na razie nie mogę zrobić nic wielkiego, ale za to małe rzeczy z wielką miłością…
DZIĘKUJĘ
– mówicie do mnie grzecznie, przytulacie mnie, to daje mi poczucie bezpieczeństwa…
– mówicie do mnie w sposób zdecydowany, stawiacie mi zakazy, to uczy mnie pokory,
– zauważacie moje złe nawyki i zwalczacie je – teraz jest to jeszcze możliwe…
– pozwalacie mi popełniać błędy, one doprowadzą mnie do prawdy…
– nie bijecie mnie i nie poniżacie, ja też tego nie będę czynił…
– nie mieszacie mnie w sprawy dorosłych, bo przecież jestem tylko dzieckiem…
I jako Wasze dziecko powiem, że
JESTEŚCIE WSPANIAŁYMI RODZICAMI!